มารยาทในการขออนุญาตเข้าบ้าน


[ ไทย ]


 


มารยาทในการขออนุญาตเข้าบ้าน

มารยาทในการเข้าบ้าน


1.อัลลอฮฺ ทรงกล่าวว่า :


 


ความว่า :  โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย ! สูเจ้าจงอย่าเข้าไปในบ้านใด ๆ ที่ไม่ใช่บ้านของสูเจ้าจนกว่าจะขออนุญาตและให้สลามแก่เจ้าของบ้านเสียก่อน การกระทำดังกล่าวนั้นเป็นการดีสำหรับสูเจ้าเพื่อว่าสูเจ้าจะใคร่ครวญ (อัลนูร : 27)

2.อัลลอฮฺ ได้ทรงกล่าวว่า :

ความว่า :  ครั้น เมื่อสูเจ้าจะเข้าไปในบ้านใด ๆ ก็จงกล่าวสลามให้แก่ตัวเองซึ่งเป็นการให้เกียรติอันจำเริญดียิ่งจากอัลลอฮฺ เช่นนั้นแหล่ะที่อัลลอฮฺทรงชี้แจงโองการต่าง ๆ แก่สูเจ้าเผื่อว่าสูเจ้าจะได้ใช้สติปัญญาพิจารณา (อัลนูร : 61)

วิธีขออนุญาต


1.มีรายงานจากอบีมูซา อัลอัชอะรีย์  ว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ  ได้กล่าวว่า :


عن أَبِي مُوسَى الأشعري  قال : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - « إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدُكُمْ ثَلاَثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ ، فَلْيَرْجِعْ » .  


ความว่า : “เมื่อพวกท่านคนใดได้ขออนุญาตถึงสามครั้งแต่เขาไม่ได้รับอนุญาตก็ขอให้เขาจงกลับไปเสีย”  (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ตามสำนวนนี้ หมายเลข 6245  และมุสลิม หมายเลข 2154)

2.จากรุบอีย์ เล่าว่า:


عَنْ رِبْعِىٍّ  قَالَ حَدَّثَنَا رَجُلٌ مِنْ بَنِى عَامِرٍ أَنَّهُ اسْتَأْذَنَ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- وَهُوَ فِى بَيْتٍ فَقَالَ أَلِجُ فَقَالَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- لِخَادِمِهِ « اخْرُجْ إِلَى هَذَا فَعَلِّمْهُ الاِسْتِئْذَانَ فَقُلْ لَهُ قُلِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَأَدْخُلُ ». فَسَمِعَهُ الرَّجُلُ فَقَالَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَأَدْخُلُ فَأَذِنَ لَهُ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- فَدَخَلَ.    


ความว่า : มีชายจากตระกูลอามิรคนหนึ่งเล่าให้เราฟังว่า เขาได้ขออนุญาตเข้าหาท่านเราะสูลุลลอฮฺ  ซึ่งท่านกำลังอยู่ในบ้านโดยเขากล่าวว่า “ฉันจะเข้าได้ไหม ?” ท่านนบี  เลยบอกกับคนใช้ของท่านว่า “จงออกไปหาคนนี่ซิแล้วสอนเขาถึงวิธีการขออนุญาตโดยบอกเขาว่า “ท่านจงกล่าวว่า “อัสสะลามุอะลัยกุม ฉันจะเข้าได้ไหม ? “ แล้วชายผู้นั้นก็ได้ยินเสียงนั้น เขาเลยกล่าวว่า “อัสสะลามุอะลัยกุม ฉันจะเข้าได้ไหม ?” ท่านนบี  จึงได้อนุญาต แล้วเขาก็เข้าไป  (เศาะฮีห  บันทึกโดยอัหมัด หมายเลข 23515  และบันทึกโดยอบูดาวูดตามสำนวนนี้ หมายเลข 5177  เศาะฮีหสุนันอบูดาวูด หมายเลข 4312)

คนที่จะขออนุญาตต้องยืนตรงไหน ?


จากอับดุลลอฮฺ บินบุสรฺ  เล่าว่า :


عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُسْرٍ  قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- إِذَا أَتَى بَابَ قَوْمٍ لَمْ يَسْتَقْبِلِ الْبَابَ مِنْ تِلْقَاءِ وَجْهِهِ وَلَكِنْ مِنْ رُكْنِهِ الأَيْمَنِ أَوِ الأَيْسَرِ وَيَقُولُ « السَّلاَمُ عَلَيْكُمُ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ ».      


ความว่า : ท่านนบี  นั้น เมื่อมาถึงประตูของชนใดท่านจะไม่หันหน้าไปทางประตูอย่างตรงหน้า แต่จากมุมขวาหรือมุมซ้ายและกล่าวว่า “อัสสะลามุอะลัยกุม อัสสะลามุอะลัยกุม”  (เศาะฮีหฺ  บันทึกโดยอัหมัด หมายเลข 17844  และบันทึกโดยอบูดาวูดตามสำนวนนี้ หมายเลข 5186  เศาะฮีหสุนันอบูดาวูด หมายเลข 4318)

การขออนุญาตของทาส คนใช้ และเด็กๆ


อัลลอฮฺ  ได้ทรงกล่าวว่า :

ความว่า :  โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย ! จงให้บรรดาผู้ที่มือขวาของพวกเจ้าครอบครอง (คือบรรดาทาสและทาสีขออนุญาตเมื่อเวลาจะเข้าห้องส่วนตัว ซึ่งคนใช้ก็อยู่ในกรณีเดียวกัน –ผู้แปล) และบรรดาผู้ที่ยังไม่บรรลุศาสนภาวะในหมู่พวกเจ้าขออนุญาตพวกเจ้าสามเวลา คือ ก่อนเวลาละหมาดฟัจญริ เวลาพวกเจ้าเปลื้องเสื้อผ้าในเวลากลางวัน และหลังจากเวลาละหมาดอิชาอ์สามเวลาส่วนตัวนี้สงวนสำหรับพวกเจ้า โดยหลังจากนี้แล้วไม่เป็นที่น่าตำหนิแก่พวกเจ้าและพวกเขาเพราะพวกเขาต่างวนเวียนรับใช้บางคนในหมู่พวกเจ้า เช่นนั้นแหล่ะที่อัลลอฮฺทรงชี้แจงโองการทั้งหลายให้ชัดแจ้งแก่พวกเจ้า และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ  (อัลนูร : 58)

ไม่กระซิบกันยกเว้นเมื่อได้รับอนุญาตจากผู้ร่วมงาน


มีรายงานจากอับดุลลอฮฺ บินมัสอูด  ว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า :


عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بن مسعود  قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « إِذَا كُنْتُمْ ثَلاَثَةً فَلاَ يَتَنَاجَى اثْنَانِ دُونَ صَاحِبِهِمَا فَإِنَّ ذَلِكَ يُحْزِنُهُ ».    


ความว่า : “เมื่อพวกท่านอยู่ร่วมกันสามคนก็จงอย่ากระซิบระหว่างสองคนโดยละเลยเพื่อนอีกคนของทั้งสอง เพราะการกระทำดังกล่าวนั้นจะทำให้เขาเสียใจ”  (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หมายเลข 6290  และมุสลิมตามสำนวนนี้ หมายเลข 2184)

ไม่ถ้ำมองในบ้านของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต


มีรายงานจากอบีฮุรัยเราะฮฺ  ว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า :


عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ  أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ « لَوْ أَنَّ رَجُلاً اطَّلَعَ عَلَيْكَ بِغَيْرِ إِذْنٍ فَخَذَفْتَهُ بِحَصَاةٍ فَفَقَأْتَ عَيْنَهُ مَا كَانَ عَلَيْكَ مِنْ جُنَاحٍ ».    


ความว่า : “หากมีชายผู้หนึ่งชะโงกมองท่านโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วท่านก็เอากรวดหินขว้างเข้าใส่เขาจนตาของเขาแตกและทะลักออกมา ท่านก็ไม่มีความผิดแต่ประการใด” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หมายเลข 6888  และมุสลิมตามสำนวนนี้ หมายเลข 2158)